15 lipca 1410 roku połączone siły polskie i litewskie odniosły największe zwycięstwo militarne w historii Polski, pokonując pod Grunwaldem wojska Zakonu Krzyżackiego wraz z gośćmi Zakonu z Europy Zachodniej. Grunwaldzkie zwycięstwo na długi czas zahamowało niemiecki marsz na wschód i stało się ważnym elementem tożsamości historycznej Polaków. Pamięć o bitwie przez wieki budowała polskie poczucie narodowej dumy i mówiąc po sienkiewiczowsku, stanowiła „pokrzepienie serc” w latach rozbiorów. Bogurodzica, śpiewana przez rycerstwo polskie ruszające do bitwy grunwaldzkiej, stała się trwałym symbolem przywiązania Polski do świata chrześcijańskiej Europy.

Za rok mija okrągła rocznica 600-lecia bitwy grunwaldzkiej. Warto przypomnieć, że poprzednia 500-setna rocznica przypadająca w roku 1910 stała się ważnym wydarzeniem w życiu Polaków żyjących pod zaborami i w istotny sposób przyczyniła się do wzmocnienia wspólnoty narodowej. Wyrazem tych dążeń odbudowy poczucia narodowego stało się odsłonięcie Pomnika Grunwaldzkiego w Krakowie, które odbiło się echem we wszystkich trzech zaborach. Nie przeceniając nadmiernie tego faktu, 500 rocznica grunwaldzkiego zwycięstwa wzmocniła gotowość Polaków do odbudowy własnego niepodległego państwa, co nastąpiło w 1918 roku.

Dzisiaj po raz kolejny trzeba nam, Polakom, obejrzeć się wstecz i ponownie dostrzec inspiracje płynące z tamtego wydarzenia. W tamtym dniu, 15 lipca 1410 roku Polacy stanęli na polu bitwy wierni Bogu i Ojczyźnie, a dzięki determinacji i woli zwycięstwa dzień ten przeszedł od kanonu najważniejszych wydarzeń w historii Polski. W kolejnych wiekach Polacy wielokrotnie zmagali się z niemieckimi dążeniami do podporządkowania Polski swojej dominacji, jednak wspomnienie tamtego dnia grunwaldzkiego zwycięstwa przypominało, że stać nas na skuteczną obronę naszego bytu państwowego.

Dzisiaj, w dobie procesów zachodzących w Europie, pamięć o Grunwaldzie znowu jest inspirująca, jak dla naszych przodków sto lat wcześniej. Jak sto lat temu, może być źródłem rozumienia suwerenności Narodu we własnym państwie i naszego chrześcijańskiego dziedzictwa w Europie. Nie można sensownie planować przyszłości Narodu bez pamięci o jego dziedzictwie. Dlatego rozpoczynamy Rok Grunwaldzki, który stanie się ważnym elementem polityki narodowej. Niech za rok, 15 lipca 2010 roku, pola grunwaldzkie staną się miejscem szerokiego spotkania ludzi działających w duchu myśli narodowej. Niech rok ten przyniesie odrodzenie suwerennej polityki polskiej! Oby tak się stało, zobaczymy…