Dziś przypada Święto Matki Bożej Częstochowskiej, chyba najbardziej znane polskie święto maryjne. Jak co roku na błoniach przed klasztorem staną rzesze pielgrzymów, aby dziękować Maryi za otrzymane łaski i polecać się opiece. Pamięć z zeszłych lat przywołuje także spotkania pielgrzymów z Ojcem Świętym Janem Pawłem II, zwłaszcza to z pierwszej pielgrzymki papieskiej w 1979 roku, w którym w ten dzień uczestniczyłem. I oczywiście przewodnim skojarzeniem jest obraz Madonny Częstochowskiej. Właśnie – Madonny… W zeszłym tygodniu media (głównie stacje radiowe) celebrowały 50-te urodziny niejakiej „Madonny” – skandalizującej amerykańskiej piosenkarki, budującej swój wizerunek na wulgarnych prowokacjach obrażających uczucia religijne katolików. Jeżdżę samochodem, słuchając radia, więc po kolejnej audycji odnoszącej się do wspomnianej okoliczności zadałem wyszukiwarce Google hasło „Madonna” i niestety, zgodnie z moim przeczuciem stwierdziłem, że wyniki wyszukiwania bynajmniej nie dotyczą Pani Jasnogórskiej, lecz wspomnianej „gwiazdy”. Dobrze, że gdzieniegdzie wyszukiwarka zwraca informacje, że określenie „Madonna” dotyczy również Matki Jezusa.
Tym sposobem doszliśmy do stanu, w którym przywołane nie bez powodu na początku skojarzenia z obchodami maryjnego święta, nie muszą być skojarzeniami sporej części młodego pokolenia. Obawiam się, że hipotetyczna ankieta odwołująca się do skojarzeń ze słowem „Madonna” wśród młodych ludzi może dać wyniki podobne jak te z wyszukiwarki. No, ale może jestem pesymistą, oby…
Nigdy nie kupię płyty owej amerykańskiej „Madonny” – niezależnie od takich czy innych wartości estetycznych tej muzyki nie będę wspierał biznesu, który służy robieniu pieniędzy na znieważaniu wszystkiego tego, co najświętsze dla ludzi wierzących. Dziś polecę w modlitwie siebie i swoją rodzinę tej prawdziwej Madonnie, Pani z Jasnej Góry.