1 maja 2024 roku

Dwadzieścia lat temu Polska przystąpiła do Unii Europejskiej. Akcesję poparły wówczas wszystkie siły polityczne sojuszu okrągłostołowego, obiecując Polakom możliwość pracy za granicą (de facto prawo do bezpowrotnej emigracji), wspólny obszar celny i podróżowanie bez granic.

W roku 2024 Unia Europejska w niewielkim stopniu przypomina organizację, do której wstępowaliśmy przed laty, znajdując się pod politycznym wpływem skrajnie lewicowego pokolenia roku 1968. Nieprzejrzysty i zakulisowy system podejmowania decyzji w Brukseli powoduje systematyczne spychanie Unii w kierunku europejskiego superpaństwa, ukierunkowanego ideowo na niszczenie podstaw cywilizacji europejskiej, w tym w szczególności chrześcijańskiej tożsamości Europy. Proces ten dramatycznie przyśpieszył w wyniku przyjęcia przez jawne i ukryte centra Unii Europejskiej radykalnej polityki klimatycznej. Ideologia tzw. zielonej transformacji pod hasłem walki ze zmianami klimatu, znana pod hasłem „Fit for 55”, prowadzi do tworzenia totalitarnego systemu politycznego, mającego za cel zniszczenie wszelkiego oporu społecznego wobec „Zielonego Ładu”.

Wdrażanie tzw. zielonej transformacji i jej radykalnych założeń (dekarbonizacja, walka z transportem samochodowym z napędem spalinowym, przymusowa termomodernizacja budynków) spowoduje upadek gospodarczy i cywilizacyjny państw europejskich. Szczególną formą załamania gospodarczego będzie poważny kryzys energetyczny. Zielony Ład jest także źródłem nieracjonalnych ograniczeń nakładanych na rolnictwo. Polska i Węgry, w których istnieje opór społeczny przeciwko eskalacji lewicowej ideologii są dodatkowo szykanowane z tego powodu. Konsekwencje unijnej polityki klimatycznej dotkną nie tylko polskiego społeczeństwa jako całości, ale indywidualnie każdej polskiej rodziny. Na naszych oczach dokonuje się również dewastacja podstaw ładu społecznego poprzez redefinicję pojęcia rodziny, żądania włączenia do prawodawstwa krajowego zgody na aborcję i eutanazję, a pod hasłami walki z tzw. mową nienawiści wprowadza się cenzurę i ograniczenie wolności słowa.

Niestety, główne siły polityczne w Polsce nie stawiają oporu opisanym zjawiskom. Politycy Koalicji Obywatelskiej akceptują, co do zasady zieloną transformację, zaś pod zapisami tzw. kamieni milowych Krajowego Planu Odbudowy zawierającego implementację wielu zasad zielonego ładu widnieje podpis Mateusza Morawieckiego z Prawa i Sprawiedliwości.

Istnieje pilna potrzeba organizowania społecznego sprzeciwu wobec przewidywanych konsekwencji unijnej polityki klimatycznej. Niezależnie od możliwego rozpadu Unii Europejskiej, w przypadku kontynuowania tej polityki w radykalnej formie, polityka polska powinna mieć na stole negocjacyjnym gotowość do Polexitu jako ostatecznej formy obrony polskiego interesu narodowego.

Jan Waliszewski – Akcja Narodowa, Klub imienia Romana Dmowskiego

Kamil Klimczak – Akcja Narodowa, Klub imienia Romana Dmowskiego

Arkadiusz Miksa – Akcja Narodowa, Klub imienia Romana Dmowskiego

Marcin Makowski – Akcja Narodowa, Klub imienia Romana Dmowskiego

Dariusz Antkiewicz – Bezpieczna Polska

Teresa Adamska – Centrum Rozwoju im. Eugeniusza Kwiatkowskiego

Piotr Żurek – Stronnictwo Polskie

Stanisław Zapotoczny – Stronnictwo Polskie

Adam Nowak – Stronnictwo Polskie

Wojciech Węglarz – Stronnictwo Polskie

Jarosław Hoszowski – Stronnictwo Polskie

Grzegorz Sztemborowski – Unia Polityki Realnej

Jan Szałowski – Unia Polityki Realnej

Piotr Janiak – Rodacy Kamraci

Łódź, dnia 2023.07.10

W 80 rocznicę „krwawej niedzieli” 11 lipca 1943 roku, stanowiącej apogeum ludobójstwa dokonanego przez Ukraińców na ludności polskiej, zamieszkującej Wołyń i Małopolskę Wschodnią, składamy hołd pomordowanym i otaczamy ich modlitwą. Oczekujemy od rządu polskiego oraz parlamentu realnych działań na rzecz wyegzekwowania od strony ukraińskiej zgody na ekshumacje pomordowanych i zapewnienia im chrześcijańskiego pogrzebu. Jesteśmy przeciwni fałszywemu pojednaniu w warunkach, kiedy ze strony ukraińskiej nie ma wyznania winy i trwa gloryfikacja nacjonalistów z OUN-UPA na czele ze Stefanem Banderą i Romanem Szuchewyczem. Państwo ukraińskie jako swoją tożsamość historyczną przybiera dziedzictwo ideologii totalitarnej, obciążonej ludobójstwem i jednoznacznie antypolskie.

W istniejących warunkach pomoc polityczna, wojskowa i ekonomiczna państwa polskiego dla Ukrainy powinna być uwarunkowana zgodą władz ukraińskich na ekshumacje i pochówek ofiar ludobójstwa, wskazaniem winnych oraz zaprzestaniem gloryfikacji banderyzmu.

Po 80 latach od „krwawej niedzieli” pamięć o ofiarach ukraińskiego nacjonalizmu stanowi punkt centralny polskiej pamięci historycznej. Z oburzeniem stwierdzamy, że najbardziej wytrwali działacze organizacji kresowych, domagający się prawdy o ludobójstwie na Wołyniu i Małopolsce Wschodniej, są poddawani szykanom i represjom.

Polska polityka wschodnia powinna reprezentować polską rację stanu, do której dziś należy zapewnienie, aby państwowość ukraińska nie była budowana na antypolskiej ideologii. Żadne poczucie potencjalnego zagrożenia ze strony państwa rosyjskiego nie uzasadnia irracjonalnego ignorowania przez rząd opisanych faktów.

Mamy przekonanie, że konsekwentne blokowanie przez stronę ukraińską ekshumacji pomordowanych będzie trwało tak długo, dopóki będą żyli ostatni świadkowie ludobójstwa ze strony polskiej i ostatni sprawcy mordów, których można by postawić przed sądami. Ostatecznym efektem będzie niemożność udokumentowania miejsc zbrodni i faktyczne zdjęcie winy ze sprawców ludobójstwa. Na to zgody być nie może!

Pamięć o ofiarach ukraińskich nacjonalistów poniesiemy w następne pokolenia.

Jan Waliszewski – Klub imienia Romana Dmowskiego, Akcja Narodowa

Kamil Klimczak – Klub imienia Romana Dmowskiego,

Radosław Kędzia – Konfederacja Korony Polskiej

Marcin Mróz – Konfederacja Korony Polskiej

Józef Struszczyk – Konfederacja Korony Polskiej

Michał Radzikowski – Klub Myśli Polskiej

Jan Szałowski – niezależny publicysta

Mirosław Orzechowski – Katolicki Klub imienia Świętego Wojciecha

Tadeusz Stefanowski